از لباسهای محمدمهدی هیچی نگه نداشتم،بجز چند تا برای یادگاری. آخه اصولا یادگاری نگهداشتن رو خ دوست دارم.چند روز پیش یکیشون برداشتم و تن امیرعلی جون کردم. جل الخالق چقدر به محمدمهدی شبیه بود!
با ذوق و شوق محمدم را صدا کردم و بهش گفتم: &ببین چقدر بهش میاد. انگار همین دیروز بود که اینو تن محمدمهدی جان میکردم.& همین طور که با محمد عزیزم غرق تماشا ی امیرعلی بودیم گفتم: *یارب نظر تو برنگردد برگشتن روزگار سهل است...*
گاهی که به محمدعزیزم و گلپسرهام نگاه میکنم با تمام وجود خدارو شکر میکنم چون اینها عشقهای وجود من و بزرگترین نعمتهای زندگیم هستند. و من چقدر خوشبختم که اونهارو دارم.
خداوندا سلامتی بهشون ارزانی کن و اونهارو از من نگیر. خدایا محمدصالح عزیز من پیش بهترین بندگان توست و من یقین دارم جاش خوبه. به من و محمدعزیزم نیرویی عطا کن تا امیرعلی و محمدمهدی را آنچنان که شایسته است تربیت کنیم و آنگاه در جایگاه رضایت تو همه ی خانواده دور هم جمع بشیم...
آمین یا رب العالمین
امیرعلی جون کم کم داره غلت میزنه. اشیا رو میتونه تا حدودی بگیره. امروز برای دقایقی توی روروئک نشست. محمدمهدی چقدر کیفور بود وقتی داداشی رو هل میداد!
سلام عزیزم یه سلام گرم ازبندر همیشه گرم بوشهر
شایدباورت نشه همه حرفات یه جورایی حرف دل من بود چقدر زمان زود می گذره کاش می شد لحظه های باهم بودنو اونقدر طولانی کنیم که دیگه وقتی برای بی هم بودن نمونه.
همه مطالباتو باذوق وشوق خوندم( ولی از عکساخبری نبود)
به قول خودت بچه هادارن بزرگ می شن ماجوونتر !
سلام آبجی گلم. قربون تو و بچه های گلت. امیدوارم هرچه زودتر ببینمتون.و عکسای علی و امیرمحمد رو هم بتونم بذارم.
سلام عزیز دلم آبجی مهربونم
عکسای گلپسراتو دیدیم بیشتر دلتنگشون شدم اونقدر قربون
صدقشون رفتم که دلم بیشتر آب شد
بعضی وقتا که تنها می شم به گذشته فکر می کنم همیشه یاد حرف مادر می افتم که می گفت راه خواهر برادری خیلی کوتاهه قدر همو بدونید 0
سلام عزیزم
چقدر خوشحالم کردی سرزدی . اینطوری بیشتر انگیزه پیدا میکنم برای به روز کردن وبلاگ. هرچند مجبورم از دست این وروجکها شب بیام اینترنت!
امیدوارم همه مون اون دنیا با هم باشیم اونم توی بهشت برین. به به!
به قول فرشته خاله اگه ما بریم بهشت ، بهشت کجا بره!!!