گلپسرای من

دایی محمدرضا چهارشنبه 4 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 09:52 http://mamreza.blogsky.com

سلام
ما شاءالله
چقدر عمیق و بادقت نگاه میکنه.
احتمالا داره به این فکر میکنه چه طوری باید در آینده زحمات پدر ومادرش رو جبران کنه.شاید هم داره به این فکر میکنه نکنه مامانی اونو کمتراز محمدصالح دوست داره!
(من فکر میکنم محمدصالحو بیشتر از این محمدمهدی وامیرعلی دوست داشته باشید،البته شاید اشتباه میکنم.)
خلاصه اینکه محمدصالح این دو تا رو بیشتر از خودش دوست داره وشما ومحمدآقارو خیلی خیلی بیشتر.
درکنارهم شاد وسرحال باشید تاظهور آقا
یاعلی

سلام دایی مهربان.
تازه ندیدید چه دقتی داره موقعی که فیلم مختار رو نگاه میکنه. عکساشم میذارم انشاالله

محمدصالح بخشی از وجود منه که دلم میخواست اون قد بکشه و بزرگ بشه و در رکاب اباصالح مهربان باشه تا به فیض شهادت برسه. اما خداوند اونو با همون سن کمش پذیرفت و الآن جسم پاک و کوچیکش در گلزار شهدای شهرمون در جوار شهدای بزرگوارمون آرام گرفته.
خدا با عطا کردن محمدمهدی و امیرعلی دل منو تسکین داد اما دلتنگیمو برای محمدصالح نه. من همیشه در آرزوی دیدن محمدصالح و در آغوش گرفتنش هستم....

از خدا میخوام محمدمهدی و امیرعلی رو آنچنان تربیت کنم که لیاقت سربازی مولامون را داشته باشن