عکسای داغ تابستونی!

 

 

محمدمهدی جون در حرم بانوی کریمه-س-

 

 

 

 

 

شکار لحظه ها از جیگر یکساله ی مامان و بابا

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تولدت مبارک عزیزترینم

سلام به همه ی مهربونا

امروز تولد محمدمهدی عزیزمه. م م طلا بزرگتر شده و ما هم جوونتر(اگه نگم پیرتر!)

دیشب به یمن میلاد این مولود عزیز رفتیم جمکران. امروز هم مهمون حریم بانوی کریمه-س- هستیم.

خدایا به حق این روز عزیز ، به پاکی و معصومیت این نوگل شیرین و دوست داشتنی

از گناهای ما درگذر و مولای غریبمون، اباصالح مهربان را به ما برسون.

                                                                               آمین یا رب العالمین 

                                            ای گل ناز و کوچک

                                            یک سالگیت مبارک    

                                                                            

اینم کیک تولد جیگر مامان:  

علی الحساب چند تا عکس قبل از یکسالگی ایشون رو ببینید: 

 

                                         

   

                                      

                                           

 

                                       

 

                                              

 

                              

 

                                      

  

                           

 

  

 

م.م گلک

 سلام به همه خاله ها و دایی های مهربون و همه دوستای وبلاگی. 

از آخرین باری که اومدم و مطلب گذاشتم مدتها میگذره. اتفاق های ریز و درشت زیادی توی این مدت افتاده که همشون دارن جلوی چشمام رژه میرن و میخوان که بنویسمشون! 

اما جریانات مربوط به این جوجه طلا از همه چی بیشتر نوشتن داره و شیرینه  

محمد مهدی گل ما امروز 11 ماهش تموم شد و وارد 12 ماهگی شد. چقدر زود گذشت. 

(از اینجا به بعد هر جا میگیم م.م گلک منظور محمد مهدیه) 

م.م گلک هنوز 4 دست وپا میره. البته از هر چیزی که بتونه دستشو میگیره و بلند میشه و اگه دستشو ول کنه می افته.فکر نکنم به این زودیها بتونه خودش مستقل راه بره. مثل دندوناش که حدودای 9 ماهگی دراومد. 

راستی الان 5 تا دندون داره و یکی دیگه هم در حال در اومدنه. 

قیافه ش حسابی دیدنی شده. موهاش هنوز کم پشته بابا محمد با انگیزه ای فوق العاده، هر روز به موهاش برس میزنه تا به قول خودش پیاز موها تحریک بشن و زودتر رشد کنن!!! 

البته یه وقتی فکر نکنین گلپسر ما کچله ها! نه، فقط یه نموره موهاش کمه که اونم به مدد پشتکاری که آرایشگر خصوصیش به خرج میده جبران میشه!!!! 

م.م گلک حرف که نمیزنه ولی وقتی در حال بازی و شادیه یه صداهای عجیب غریبی در میاره و پشت سرش لبخند تحویل میده. 

صداهایی شبیه بَ بَ... اَ اَ...  

یا اگه عصبانی و خسته باشه و بخواد اعتراض کنه بلند بلند داد میزنه: اِی ی ی..... 

البته از همه جالبتر توپ گفتنشه که از همه چی بهتر میگه:بوپ!بوپ!  

 

یا بعضی وقتا انگشت ما رو میگیره و روی شماره های تلفن و موبایل فشار میده و با دهانی باز و لبخندی قشنگ با اون لپهای چال شده بهمون زل میزنه!!! 

شاهکارترین حرکتش اینه که میتونه از پله ها بالا و پایین بره، البته توی بالا رفتن خبره تره.برس رو بر میداره و به موهاش میزنه، کنترل رو طرف تلویزیون میگیره،گوشی تلفن رو روی گوشش میذاره و تند تند به زبون قشنگ و نا مفهوم خودش حرف میزنه  

خلاصه که این روزها حسابی خوردنی شده!! 

چند روز پیش که خونه خاله زهرا اینا بودیم، دیدیم محمد مهدی مهر نماز باباش رو ورداشته و پیشونیش رو روی مهر میذاره.این کارش رو همزمان با نماز خوندن ما روزی چند بار تکرار میکنه. جالب اینجاس وقتی سجده ش تموم میشه لبخند میزنه و خودشو لوس میکنه !!! 

جیگر طلای ناز مامان خیلی بامحبته. بعضی وقتها خودش میاد و سرشو میندازه روی پاهام و دراز میکشه و مهربون زل میزنه به چشمام. با این کارش اونقدر به وجد میام که خدا میدونه. توی اون لحظات قشنگ شیرین کاریاش، از صمیم دلم واسه اونایی که آرزوی داشتن بچه رو دارن، دعا میکنم و از خدای مهربونم به خاطر این نعمت بزرگش تشکر ویژه. 

محمد صالح نازم رو با دیدن محمد مهدی گلم، خیلی ملموس تر حس میکنم. 

 

 

ببخشید از اینکه دیر به دیر بهتون سر میزنم. باور کنید همه وقتم رو این وروجک پر میکنه. خصوصا توی این سنین که باید دنبالش راه بیفتی تا مبادا از پله بیفته، وسیله خطرناکی توی دهنش ببره و .... 

قول میدم توی چند روز آینده چند تا عکس ازش بذارم. 

همتون رو به خدای بزرگ میسپارم.