شب قدر

تشنه ام، تشنه تر از هر رمضانی  

شب قدر آمده تا قدر دل خویش بدانی 

 لیلةالقدر عزیز است، بیا دل بتکانیم  

سهم ما چیست؟ همین خانه تکانی  

 

شب تغسیل ماه

آسمان، این شبها که می رسد عجیب بی قراری می کند و زمین داغ دلش تازه می شود

زخم شرمش سر باز می زند.

 ملکوتیان حق دارند سر بر دیوار عرش بگذارند و های های گریه کنند و تنها خداست که

می تواند تسلای دل علی باشد.

 ماه حق دارد که گوشه اختفا را برای گریه اختیار کند وستارگان چه کنند اگر سر بر شانه

یکدیگر نگذارند و مصیبت را زبان نگیرند.

 آن خانه نمی دانم آن شب به چه قدرتی بر پای ایستاده بود؟ آن مدینه چه مدینه ای بود که

چنین مصیبتی را تاب آورد و در هم نشکست؟ آن چه قبرستانی بود که سرچشمه عصمت

را در خویش فرو برد و دم بر نیاورد؟ آن چه خاکی بود که به خود جرأت داد فاطمه را از

علی جدا کند؟ 

 چه رازی بود در شهادت زهرا (س) که خانه فرو نریخت، مدینه زیر و زبر نشد، عمود

خیمه آسمان نشکست و زمین متلاشی نگشت؟ آفرینش این تحمل را از کجا آورده بود؟

 مگر نه زهرا، والاترین محبوبه خداوند بود؟ مگر نه فاطمه، پاره جگر پیامبر بود؟

 در آن شب تغسیل ماه، علی در مأمن تاریکی، سر بر دیوار خانه فاطمه، سر بر محور

آفرینش، سر بر عمود آسمان نهاده بود و زار زار می گریست. 

 اگر در عاشورا سجاد (ع) مشت بر زمین کوفت و آسمان را به آرامش خواند، در آن شب

علی سر بر دیوار کائنات، ملتقای زمین و آسمان، محور آفرینش می سایید و با وجود بی

قرار خویش، همه را به آرامش فرا می خواند.

صلی الله علیک یا فاطمة بنت رسول الله

یاس کبود مدینه

 

 

دل غریب من از گردش زمانه گرفت    

به حسرت غم زهرا شبی بهانه گرفت

شبانه بغض گلوگیر من کنار بقیع      

شکست و دیده ز دل، اشک دانه دانه گرفت

ز پشت پنجره ها دیدگان پر اشکم        

 سراغ مدفن پنهان و بی نشانه گرفت

چه گفت فاطمه کانگونه با تأثر و غم      

علی مراسم تدفین او شبانه گرفت

فراق فاطمه را بوتراب باور کرد        

شبی که چوبه تابوت او به شانه گرفت...

خورشید سامرا

آسمان دیده بر زمین گشوده بود و مدینه، شب انتظارش را به دست صبح امید می سپرد که ناگاه در صبح دمی حیات بخش، آفرینش تولدی دوباره کرد و یازدهمین روشنگرش را به هستی بخشید.

 عرش به برکت میلاد جهان افروز امام عسکری (ع) بزم شادی گستراند.

 تولد او موعودی را بشارت دهنده است که ظهورش،

         سپیده دمی است به سوی روشنایی

                   و  مرهمی  برتمامی رنج ها و مقصد تمام رفتن ها و رسیدن ها.

                                                                                               به امید ظهورش!

برای دیدن عکس های زیبای میلاد امام حسن عسکری -ع- روی ادامه ی مطلب کلیک کنید....

پیام تسلیت رهبری در حادثه شیراز

 متن پیام مقام معظم رهبری در پی حادثه انفجار در کانون رهپویان وصال شیراز به شرح ذیل است:

بسم‌الله الرحمن الرحیم

حادثه غم انگیز و تأسف‌بار در کانون رهپویان وصال که به پرواز شهادت‌گونه‌ی جمعی از شیفتگان وصال دوست و زخمی شدن جمعی بیشتر انجامید، این جانب را مصیبت‌زده کرد. تسلای من به عزاداران این حادثه تلخ و نیز به آسیب‌دیدگان وعده پاداش الهی به صابران است که فرمود: اولئک علیهم صلوات من ربهم و رحمة.
از خداوند متعال صبر و سکینه برای دل‌های مصیبت‌ دیده، رحمت و غفران برای عزیزان درگذشته و شفای عاجل برای مجروحان مسألت می‌کنم و از مسئولان می‌خواهم که وظایف خود در پیگیری این حادثه را با اتقان و سرعت لازم انجام دهند.

والسلام علی عبادالله الصالحین
سید علی خامنه‌ای
26/فروردین/1387

سخن ما:

.... و ایکاش حقیقت فدای مصلحت نشود.