سروده ای از مولا

                                                                                                                                                                     سروده ای از مقام معظم رهبری

سرخوش ز سبوی غم پنهانی خویشم

چون زلف تو سرگرم پریشانی خویشم

                                                                                                                                                                                                                                                                در بزم وصال تو ، نگویم ز کم و بیش

                                                                                                                                                                                                                                                                               چون آینه خو کرده به حیرانی خویشم

لب باز نکردم به خروشی و فغانی

من محرم راز دل طوفانی خویشم

                                                                                                                                                                                                                                                                     یک چند پشیمان شدم از رندی و مستی

                                                                                                                                                                                                                                                                          عمریست، پشیمان، ز پشیمانی خویشم

از شوق شکرخند لبش، جان نسپردم

شرمنده جانان ز گران جانی خویشم

                                                                                                                                                                                                                                                         از بشکسته تر از خویش، ندیدم به همه عمر

                                                                                                                                                                                                                                                    افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم

هرچند "امین"، بسته دنیا نیم اما

دل بسته یاران خراسانی خویشم